Ana içeriğe atla

737 MAX tekrar uçmaya hazır, ancak uçak sertifikasının yenilenmesi için yine de düzeltilmesi gereken şeyler var

 

737 MAX tekrar uçmaya hazır, ancak uçak sertifikasının yenilenmesi için yine de düzeltilmesi gereken şeyler var

7 Ekim 2020

İki ölümlü kazanın ardından Mart 2019’da uçuşu durdurulduktan sonra Boeing 737 MAX’ın Federal Havacılık İdaresi tarafından bu sonbaharda tekrar uçmak üzere sertifika alması bekleniyor. Araştırmalar, uçağın Manevra Özelliklerini Artırma Sistemi veya MCAS ile ilgili bir soruna işaret etti. Bu otomatik kontrol sistemi, uçağı dengede tutmak ve önceki tiplere kıyasla 737 MAX’ta kullanılan daha güçlü motorların meydana getirebileceği sorunları telafi etmek için tasarlandı.

FAA’nın uçağı sertifikalandırması süreci yoğun eleştiri altında kaldı, sorunlar süreç esnasında ortaya konabilseydi üreticiler hava aracında gerekli iyileştirmeleri yaparak süreci hızlandırabilirlerdi. Memphis Üniversitesi’nde misafir profesör olan Cecil C. Humphreys ve Hukuk Fakültesi’nde havacılık hukuku uzmanı Ronnie R. Gipson Jr., Kongre’nin hava ulaşım ve altyapı raporunda yer alan bu konudaki çalışmaya atıfta bulunarak problemlerin neler olduğunu ve emniyet düzenlemelerini iyileştirmenin yollarını açıkladılar.

737 MAX kazalarından kaynaklanan FAA sertifikasyon sürecine yönelik eleştiriler nelerdir?

Bir havayolu taşımacılığı kategorisindeki hava aracının sertifikalandırılması süreci, oldukça kapsamlı ve maliyetli bir süreçtir. Bu yola çıkan uçak üreticileri, yüz milyonlarca dolar harcamayı göze alırlar. Süreç önce tasarımla başlar ve daha sonra üretilen uçak, tüm Federal Havacılık İdaresi yönetmeliklerine uygunluk açısından dinamik uçuş testine tabi tutulur. Uçak tüm bu gereksinimleri karşıladığında, hava aracına FAA tarafından orijinal bir tip sertifikası verilir. Uçak üreticisinin daha sonra uçağı üretmesine ve satmasına izin verilir.

Zaman içinde teknoloji ilerler ve üretici bu orijinal tasarımı iyileştirmenin yollarını arar. Bu yüzden üretici FAA’ya geri dönerek bu ilk tasarımda iyileştirmeler için değişiklikler yapmak ister. Gelinen bu noktada, uçak üreticisi, temel uçaktan türetilmiş bir uçak için değiştirilmiş bir tip sertifika başvurusu yapar. Örneğin, ilk 737 tasarımı için orijinal tip sertifikası 1967’de FAA’ya sunulmuştu. Bu orijinal tasarım, FAA tarafından onaylanmış birden fazla türev uçağa sahipti ve 737 MAX 13. versiyondu.

Değiştirilmiş tip sertifikası sürecinde, düzenleyici makam yalnızca neyin değiştiğine odaklanır. Akılda tutulması gereken bir diğer husus da, FAA’nın değiştirilmiş bir tip sertifikası onayı için gerekli tüm testleri denetleyecek insan gücüne sahip olmamasıdır. Bu nedenle, FAA, emniyetle ilgili kritik değişikliklerin çoğunu gözden geçirir ve kritik olmayan değişiklikleri gözden geçirilmek üzere üreticilere – bu durumda Boeing’de esasen Boeing çalışanlarından oluşan bir birime devreder.

Yaşanan olayda olan da buydu. MCAS, uçuşta kontrolü etkileyen tasarımda bir değişiklik olarak sunulmak zorunda değildi. Sonuç olarak, MCAS, değiştirilmiş sertifika onay sürecinde FAA için bir öncelik olarak değerlendirilmedi. MCAS’ın yetenekleri ve kontrol edilmesi gerekenler hiçbir zaman tam olarak ortaya çıkmadı. Sorun gerçekten de burada başladı. FAA’ya sunulan anlatı ve değiştirilen tip sertifika sürecinde gözetim eksikliği vardı. Sonuç olarak, değiştirilmiş tip sertifikası sürecinin başlangıcında FAA’ya sunulan MCAS sistemi, uçakta sona eren sistemle aynı değildi.

737 MAX için yeniden sertifika alınması, modelin artık emniyetli olmasını nasıl sağlayacak?

FAA geri adım atmak ve MCAS sistemine hak ettiği yoğun inceleme seviyesini uygulamak zorunda kaldı. FAA, üreticinin geri dönerek pilotların kullandığı Kullanıcı El kitabındaki değişikliklere ek olarak yazılımda da önemli iyileştirmeler yapılmasını istedi.

Sertifikasyon süreci nasıl iyileştirilebilir?

İzlenecek iki yol görülmektedir. İlk olarak, havayolu nakliye kategorisindeki bir hava aracı için yönetmelikler değiştirildi, böylece üretici orijinal tip sertifikası FAA tarafından verildikten sonra yalnızca 20 yıl süreyle değiştirilmiş tip sertifikalarını alabilecektir.

Bunun nasıl işleyeceği aşağıda açıklanmıştır: Bir uçak üreticisi, nakliye kategorisinde sertifikasyon için bir uçak tasarlar ve 2020’de orijinal tip sertifikası için başvurur. Orijinal tip sertifikası, örneğin 2025’te verildiğinde, 20 yıl için geçerli olacaktır. Bu, üreticinin 2045 yılına kadar orijinal tip sertifikasında bir değişiklik talep edebileceği anlamına gelir. 2046’dan itibaren, uçak üreticisi tasarım değişiklikleri yapmak isterse, her şeye baştan başlamalı ve yeni bir orijinal tip sertifikası almalıdır.

Bu sorunu çözmenin ikinci bileşeni, değiştirilmiş bir hava aracı sertifikasyon başvurusu incelemesinde sistem değişiklikleri için FAA’nın hangi alanlarda gözetim yetkisi verebileceğini gözden geçirmek olacaktır.

Bu değişiklikleri yapmanın önündeki engeller nelerdir?

Engellerden birisi para olabilir. FAA’nın kongre tarafından tespit edilmiş bir bütçesi var. Denetimin eksiksiz bir şekilde yapılabilmesi için FAA’nın daha fazla mühendis ve yöneticiye ihtiyacı olacaktır ve bunlar çok yüksek maliyetli tedbirlerdir. Bunun gerçekleşmesi için, Kongre FAA’nın bütçesini artırarak para harcamaya hazır olmalıdır.

Ayrıca sektöre de bir maliyeti olacaktır. Bu orijinal tip sertifikasının geçerliliğine ilişkin 20 yıllık bir üst sınır teklifinin uygulanması, nakliye kategorisindeki uçakların uçak üreticilerine daha büyük bir mali yük getirecektir. Ürettikleri uçak için yatırımlarının geri dönüşünü gerçekleştirebilmek için çok fazla zamanları olmayacaktır. Yani uçak daha pahalıya mal olacaktır, bu da havayollarının bu uçaklar için daha fazla ödeme yapacağı anlamına gelmektedir. Bu maliyet, o koltuklarda uçan halk tarafından karşılanacaktır.

İlgili otoriteler tarafından hazırlanan rapor ve çalışmalar ortaya çıktığında konuya yakın olan uzmanlar yapılanlar konusunda eleştiri ve önerilerini kamuoyu ile paylaşmaktalar. Tabidir ki bu tip öneri ve paylaşımların süreci etkilemesi beklenmemelidir. Buna rağmen haklı eleştirilerin de otoriteler tarafından dikkate alınması mümkün olabilecektir. Bilhassa ABD ve bazı Avrupa ülke otorite ve havayollarının konuya ilişkin yayınlarını ve açıklamalarını günlük olarak takip edebilmekte iken ülkemiz ilgili taraflarının açıklamaları veya inisiyatiflerini bilemiyoruz. Mutlaka onların da süreç içinde girdileri olmaktadır.

 

Sağlıklı, Emniyetli Uçuşlar Dileriz

 

Eyup Turşucu

Kaptan Pilot(E)

Kaza İnceleme Uzmanı

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

IATA 2019 EMNİYET RAPORU: ‘Havacılık Kazaları ve Can Kayıpları 2019 ve Son On Yıl’ Değerlendirmesi

Ana Sayfa     Yazarlar     Eyup Turşucu     IATA 2019 EMNİYET RAPORU: ‘Havacılık Kazaları ve Can Kayıpları 2019 ve Son... Yazarlar Eyup Turşucu IATA 2019 EMNİYET RAPORU: ‘Havacılık Kazaları ve Can Kayıpları 2019 ve Son On Yıl’ Değerlendirmesi 10 Nisan 2020 0 Yıllık kaza oranları, hem toplam kaza sayısında hem de küresel kaza oranında 2019 yılında bir düşüş olduğunu göstermektedir. Tüm kazaları içeren 2019 yılı kaza oranı, 2018 yılına göre % 17 daha düşük olup, 2018’de ölümlü kaza sayısı da 11 kazadan 2019’da 8’e azaldı. 2019 yılında havacılık endüstrisinin güçlü ilerleme kaydettiğini söylemek doğru olur, 4.5 milyar yolcu 46.8 milyon uçuşta güvenli bir şekilde seyahat etti ve sadece 8 kazada 240 ölümle sonuçlandı. 2019’da sektörde 53 uçak kazası ve 240 can kaybı meydana geldi. Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği (IATA) üyesi havayolları ise üç ölümlü kaza geçirdi ve bu kazalarda 201 kişi yaşamını kaybetti. 2019 yılında IATA üyesi havayolları, beş sektör ortalamasına da yansıyan bir m

Air Serbia’na Ait E195 Uçağı Kalkış Esnasında Pist Sonundaki Antenlere Çarpmasını Takiben Geriye Dönerek Emniyetle İniş Yaptı’

  Air Serbia’na Ait E195 Uçağı Kalkış Esnasında Pist Sonundaki Antenlere Çarpmasını Takiben Geriye Dönerek Emniyetle İniş Yaptı ’ 18 Şubat 2024 günü Air Serbia’nın E195 uçağı JU324 sefer sayısıyla Belgrad-Düsseldorf uçuşu için Belgrad Havalimanı’nın 30L pistinde D5 Kavşağından piste giriş yaparak yerel saatle 17,38’de kalkışa başladı. D5 kavşağından pist sonuna (kalkış için uygun nokta) olan mesafe 1273 metredir. Ondan sonra pist özelliğinde 1100m daha sert zemin mevcuttur. 2273m pist boyunca kalkış için uygun konuma gelemediği için pistin sonunun bitiminde bulunan ILS Antenlerine çarpması sonrasında tırmanışa devam etmiş 4000 feet’te düz uçuşa geçen uçuş ekibi iniş için limit üstü ağırlık nedeniyle ağırlığı azaltabilmek için beklemeye girdiler. Uçak, kalkıştan 55 dakika sonra saat 18:36’da beklemeyi terk ederek başka bir olay yaşanmadan havalimanına emniyetle inişini gerçekleştirdi. Olayın ardından pistin ILS kategorisi, ekipmana verilen hasar nedeniyle Kategori III’ten Kategori I’e d

THY B737-800 Uçağı PERM Havalimanında İniş Sonrasında Taksi Yolundan Dışarı Çıktı

  THY B737-800 Uçağı PERM Havalimanında İniş Sonrasında Taksi Yolundan Dışarı Çıktı 22 Eylül 2023 Türk Hava Yolları’nın TK3694 Sefer sayılı Antalya – Perm Seferini yapan TC-JGV kuyruk tescilli Boeing 737- 800 tipi uçağı inişin ardından pist dışına çıktı. THY’dan yapılan açıklamada Ajet filosunda yer alan uçakta 1’i bebek olmak üzere 173 yolcunun ve 6 kişilik uçuş ekibinin yer aldığı, herhangi bir yaralanmanın olmadığı, olaya ilişkin araştırmanın başlatıldığı açıklandı. İniş saatinde hava durumu aşağıdaki gibi olup meydanda hafif yağış söz konusudur. THY tarafından konuya ilişkin detaylı bilgi açıklandığında paylaşılacaktır.   Emniyetli Uçuşlar Dileriz   Eyup Turşucu Kaptan Pilot(E) Kaza Araştırma Uzmanı